Η μελέτη της διεθνούς βιβλιογραφίας αποκάλυψε ότι το 90% των ιταλικών ποιμνίων ήταν μολυσμένο με Haemonchus contortus, στην Τουρκία το ποσοστό μόλυνσης των μικρών μηρυκαστικών με γαστρεντερικούς τριχοστρόγγυλους βρέθηκε ήταν 83% για τις αίγες και 87,5% για τα πρόβατα. Στην Ινδία διαπιστώθηκε πως το ποσοστό μόλυνσης των προβάτων με τριχοστρόγγυλους ήταν 61,6%. Ακόμη στην κεντρική Αφρική, και πιο συγκεκριμένα στη Νιγηρία, βρέθηκε πως το 60% των προβάτων και το 52% των αιγών ήταν μολυσμένα με τουλάχιστο ένα είδος γαστρεντερικού νηματώδους ενώ στην Αιθιοπία το 43,5% των ζώων βρέθηκε να είναι μολυσμένο με γαστρεντερικά νηματώδη.

Η συστηματική και αλόγιστη χρήση αντιπαρασιτικών φαρμάκων για την αντιμετώπιση αυτών των γαστρεντερικών νηματωδών παρασίτων συνέβαλε στην ανάπτυξη ανθεκτικότητας των παρασίτων σε αυτά. Πιο συγκεκριμένα, το 1997 στην Ελλάδα διαπιστώθηκε ποσοστό 7% ανθεκτικών ποιμνίων στις βενζιμιδαζόλες (5,9% προβάτων και 8,9% αιγών) ενώ πιο πρόσφατα δεδομένα (2012) αναφέρουν ότι 82,8% των παρασίτων είναι ετερόζυγα ευαίσθητα και το 17,2% ομόζυγα ανθεκτικά στις βενζιμιδαζόλες Στην Ισπανία, διαπιστώθηκε πως το 18,07% (15 από τα 83) των ποιμνίων ήταν ανθεκτικά και το 81,93% ευαίσθητα (68 από 83 ποίμνια) στις βενζιμιδαζόλες. Επίσης στη Σλοβακία, ανιχνεύθηκε ποσοστό ανθεκτικότητας στις βενζιμιδαζόλες 6,9% σε ποίμνια προβάτων.

Εκτός όμως από την ανθεκτικότητα στις βενζιμιδαζόλες υπάρχουν αναφορές για ανθεκτικότητα στελεχών και στις άλλες ανθελμινθικές ομάδες. Πιο συγκεκριμένα στη Ν. Ζηλανδία, αναφέρονται ανθεκτικά στις μακροκυκλικές λακτόνες στελέχη του παρασίτου Teladorsagia circumcincta. Ανθεκτικά στελέχη T. circumcincta σε πρόβατα βρέθηκαν επίσης στη Σκωτία, ενώ στην Αυστραλία με τροποποίηση της δοκιμής της μετανάστευσης των προνυμφών ανιχνεύτηκαν ανθεκτικά στελέχη Haemonchus στις μακροκυκλικές λακτόνες.

Ακόμη στην Ολλανδία, διαπιστώθηκε η ύπαρξη ανθεκτικών στην ιβερμεκτίνη στελεχών Haemonchus και Teladorsagia. Στη Βραζιλία, σε ποίμνια προβάτων ανιχνεύτηκαν ανθεκτικά στελέχη Haemonchus και Trichostrongylus τόσο στις μακροκυκλικές λακτόνες όσο και στις ιμιδαζοθειαζόλες (λεβαμιζόλη). Τέλος, στο Ηνωμένο Βασίλειο αναφέρονται σε ποίμνια προβάτων ανθεκτικά στις ιμιδαζοθειαζόλες στελέχη Trichostrongylus, Teladorsagia και Cooperia.

Είναι εμφανές ότι το πρόβλημα της ανθεκτικότητας απειλεί τη σύγχρονη προβατοτροφία σε παγκόσμιο επίπεδο. Για το λόγο αυτό εναλλακτικοί τρόποι καταπολέμησης (π.χ. δημιουργία γενετικώς ανθεκτικών προβάτων) τους είναι απαραίτητο να βρεθούν ώστε να μειωθεί η εξάρτηση από τα αντιπαρασιτικά φάρμακα με ποικίλα ευεργετικές συνέπειες (μείωση χρήσης αντιπαρασιτικών φαρμάκων, αύξηση αποδόσεων των ζώων, ευζωία, μείωση εργατοωρών κ.τ.λ.).